maandag 26 mei 2014

Afrikaanse ziektes, een kat vol vlooien en een jarige dochter.


Ja, ja eindelijk het was zo ver, ons Anneke heeft haar eerste Afrikaanse ziekte opgelopen en Fie werd 5jaar.

Wat de ziekte betreft, daar valt niet zo veel over te vertellen. Het is ringworm op haar linker onderarm en het is nu al aan't genezen dankzij een daktarin zalfke. Waarschijnlijk opgelopen in't school, het is nogal besmettelijk. Geen nood voorlopig is zij de enige in't gezin die het heeft.

Rode plek op de arm, ringworm

Fie heeft voor haar verjaardag een klein poesje gekregen. Ze noemt ‘Pikkel’. Het beestje zat natuurlijk vol vlooien en ander ongedierte. 1 dierenartsbezoekje later is onze mini leeuw van zijn wormen en vlooien af. Het is nogal een kastaar! Blote voeten zijn vanaf nu niet meer veilig. Alles wat beweegt wordt aangevallen. Tijdens het typen van dit tekstje zit’m ook in m’n tenen te bijten.


Ons Fie 5 jaar, man, man wat een belangrijke gebeurtenis. Voor de gene die het nog niet moesten weten, 5 jaar worden is veel belangrijker dan de kaap van 16, 18 of 25 halen. Den eerste keer uw lief kussen is er zelfs niks tegen!  
Nee, nee neem dat maar van ons Fie aan, 5 jaar worden is mega belangrijk! Ge wordt ineens half volwassen, ge krijgt nieuwe tanden ( hoopt ze ) ge leert waarschijnlijk zwemmen ( hopen wij). Kortom als ge 4 zijt ben je een kleuter, 5 daarentegen dan wordt je een 'jonkvrouw'.


Je gaat ook ineens op dieet. Vandaag heeft ze besloten op chocodieet te gaan! Ze vertelde ons dat ze 20 dagen geen choco meer ging eten (ze eet nog maar amper een maand choco). Waarom dan wel vroegen we. Dat is slecht voor mijn tanden zei ze.  Veel problemen maakt ze niet van want onmiddellijk nadien vroeg ze of ze een potje vanille-ijs (eet ze sinds 14 dagen) mocht eten.
Boke met choco

Omdat het zo’n belangrijke gebeurtenis was moesten we dit evenement ook groots aanpakken. Op woensdag een taart voor de klas en zaterdag een echt feestje.






We hadden samen met Sofie afgesproken om de verjaardag van haar dochter ‘Celeste’ samen met die van ons Fie te vieren.

 

 
Plaats: Kennedy house, de school van Fie en Céleste. Op voorhand alles met de directrice afgesproken om het domein te mogen gebruiken.  MAAR we zitten, jawel in Afrika. M.a.w we kwamen op de school aan, alles gesloten, toiletten, keuken, speelzaal alles locked. We hadden ook een springkasteel gehuurd dat we niet konden opblazen omdat we niet aan elektriciteit konden geraken.

Gelukkig hadden we een mini slangenmensje bij. Axelle de oudste dochter van Sofie is door een of ander raam kunnen glippen om zo van binnenuit de deur te openen. Soit na wat over en weer gebel is er toch een dame komen opdagen met een aantal sleutels.

Het werd een geslaagd feestje voor beide kindjes. Veel chips, drankjes, spelletjes en taart.

 
  
 

zondag 4 mei 2014

Ter land ter zee en in de lucht



Waar zal ik beginnen….. bij de fantastische prestatie van onze Jo natuurlijk!!
 

Sponsor Miguel Van Hoof Vastgoed.

 

11000 lopers om 6 uur 's morgens



 
6 uur en 03 minuten om 56km te lopen, WAUW….. en dan te weten dat hij helemaal niet zo goed had getraind, scheurtje in zijn kuit had opgelopen en de dag ervoor een beetje ziek was.

zenuwachtig wachten op't startschot
 

Dank u voor iedereen die gesteund heeft, financieel en mentaal en muzikaal (Keppe, Rens, kleine en Lange). In totaal heeft hij zo'n 1000 euro bij mekaar gelopen voor iThemba.
 
Noot van Jo:
'Die 2 Oceansloop amaai wat is dat!
Rond 6.00 uur 's morgens met 11.000 deelnemers zenuwachting wachten op het startschot in de kille, donkere ochtend. Dan KNAL!! Komaan Jokky muziek op en we gaan er voor.
De eerste 15 km zijn relatief saai, maar nadien is het parcours ronduit schitterend! Aan de linkerkant de Indische oceaan met idyllische strandjes (Muizenberg naar Kalkbay). Halverwege het traject (km 28) liggen de vlakke stukken achter je en beginnen de beklimmingen. De eerste klim was  Chapman's peak. Prachtige maar zware beklimming. De spiertjes, het kopke zaten nog goed en maar genieten van de uitzichten en muziek. We lopen ondertussen richting Atlantische oceaan. Dan kwam de afdaling en dat deed pijn aan de knietjes. Rond km 36, richting Hout Bay weer kei mooie uitzichten van de 2de oceaan aan de linkerkant.
 
Vanaf km 42 zat het kopke nog steeds goed maar deden de voeten lastig (nog nooit voor gehad!) Ok, blijven door gaan geen probleem. Tempo zat nog goed, 2 a 3 minuten voor op schema. De volgende beklimming komt er aan 'Constantine's Neck' af zien maar ok, blijven focussen op tempo, alles ok. Dan kwam de afdaling natuurlijk, amaai die knieën! Ik was niet echt moe conditioneel was het ok, maar de bilspieren deden moeilijk, vanaf km 50 was het traag, trager, nog trager. Ik kon het tempo om binnen de 6 uur te blijven niet aan houden. Spijtig! De komende 5 km deden de knieën en de voeten pijn. De laatste km kwam ik er terug door (waarschijnlijk omdat ik wist dat mijn vrouwke en Fieke op mij aan't wachten waren) Terug tempo opdrijven maar net niet snel genoeg.
Soit, net niet maar volgende keer wel.



 
 
 
 
 



Moe maar voldaan



 
We hebben er dan maar ineens een kleine vakantie van gemaakt en genoten van het mooie Kaapstad, gezellige restaurantjes, leuke winkels,…..

We zijn natuurlijk naar de Tafelberg geweest, met de kabellift. Het was schitterend weer, geen wolkje aan de lucht dus het was een fantastisch uitzicht en heerlijk vertoeven daarboven. De dag nadien konden we zien dat de wolken van tablemountain  naar beneden rolden, hier noemen ze dit verschijnsel 'tablecloth'

Tablecloth


 






 

 
 
We zijn daarboven op de Tafelberg Karsten (Kunst geest) uit Westerlo tegengekomen, best grappig. De dag nadien een vrouw uit Herentals die nu 4 jaar in de buurt van Capetown woont.

De volgende dag de boot op naar Robbeneiland ( met de zeehonden rond de boot) wat een interessante rondleiding was zowel het eiland alsook de gevangenis. Ons Fieke denkt nu dat elke meneer die op de geldbiljetten staat Nelson Mandela is.



cel van Nelson Mandela
 

 
  


 
Johan, we hebben uw vorig werk gezien, een aandenken aan uw tijd in Kaapstad. Dank u wel voor de nuttige tips.
Natuurlijk naar Cape Point en Kaap de goede Hoop. Ik heb dat alleen met ons Fieke gedaan want onze Jo was die dag niet zo lekker.  We hadden wat weinig tijd dus zijn we niet boven aan de vuurtoren geraakt, had graag de 2 oceanen tesamen gezien. Volgende keer.

 
We zijn ook een pinguïnreservaat gaan bezoeken, echte grappige beestjes.

 
Nog een bezoekje aan de 2 Oceans Aquarium, amai wat een grote rare vissen zwemmen er in die oceanen.

Fie met allemaal 'Nemokes'
De laatste dag zijn we met de trein naar het strand geweest, “Kalkbay en St James” aan de Indische Oceaan. Het weer viel wat tegen en het water te koud maar we hebben genoten van het zand tussen onze tenen, wind in de haren, schelpen rapen en natuurlijk een lekkere goedkope (de Zuid Afrikaanse Ran staat heel laag t.o.v de euro) lunch in een grappige, gezellige bistro.
 
 
  
 
 
 
 
 

 
Met spijt in het hart zijn we terug naar huis gevlogen/gereden (Arusha- Nairobi (bus en blijven slapen), Nairobi-Johannesburg ( vliegtuig), Johannesburg-Kaapstad (vliegtuig) en dan terug) Van het niet echte Afrika naar het echte Arusha-Afrika.

Thuis zaten onze 2 nieuwe vrienden op ons te wachten, Nora & Nyeupe ( wat wit is int Swahili). Twee witte albino konijntje die Fieke van Nora ( de poetsvrouw) heeft gekregen.
Onze askari’s ( allé den ene al wat meer dan den andere) zorgen er mee voor en Lucas heeft zelfs een echt Afrikaans kot voor hen gemaakt.
De andere askari 'Den John' hebben we moeten ontslaan wegens de 'slaapziekte' Hij vergat regelmatig dat hij betaald werd om wakker te blijven en ons te beschermen. We hebben 2 actiefoto's van hem, genomen als bewijs...

 
 



 
 
Elke ochtend is het ontvangstcomité van Mousebirds present. Ze zitten met een dertigtal in de 'roze peperboom' te vergaderen naast de ontbijttafel.
Onze 3 kleuterleidsters( Lore, Charlotte en Elizabeth) zijn vertrokken na 3 maanden stage in Tanzania. Iedereen was ermee eens dat ze op die 3 maanden tijd schitterend werk hebben geleverd in onze kleuterklas. We zijn voor hun afscheid lekker samen gaan eten.

Ondertussen is Emma terug aangekomen zij gaat Baraa  helpen met dans, sport,website en……

Gisteren verjaardagsfeestje van ons Anneke gevierd met veel wijn, chocolade en chili con carne. Het was weeral een gezellige boel. Ons Fieke was verantwoordelijk voor de tafeldecoratie, ze is op deze druilige voormiddag de bloemetjes gaan plukken onder haar 'Dora paraplu'
  
 

Zoals jullie kunnen lezen hebben we het hier wel naar onze zin. Waardoor we besloten hebben om ons vrijwilligerswerk met nog een jaartje te verlengen.