We hebben nog even ‘droog’ geluk. Het echte regenseizoen is blijkbaar toch nog niet begonnen , het was door een storm
voor Madagascar dat we zoveel regen hebben gehad. Het is nu terug lekker warm
en stoffig met af en toe wat druppels.
Tot zover het weerbericht……
De tijd vliegt hier echt….. we hebben afscheid moeten nemen
van Regular die voor 4 weken bij ons is geweest. We zijn met z’n allen lekker
gaan eten om haar te bedanken voor het fantastische werk dat ze voor Baraa heeft
gedaan.
Dominique en Nick ,(het oudere koppel) die 4 maanden bij ons op
de school hebben gewerkt geven er de brui aan. Ze stoppen een maand vroeger omdat
ze vinden dat er te weinig vooruitgang is. Desondanks waren we heel blij met
hun hulp en kennis en mede door hun hebben we heel wat dingen kunnen bereiken
in de projecten.
Ook Judy is uit het volunteerhouse vertrokken, ze voelde zich
hier niet zo goed en woont nu in een huis van een andere organisatie. Zij is
druk bezig met ons fundraising diner te organiseren dat op de zelfde dag ( 22
maart) doorgaat als dat van iThemba in Brasschaat. Als alles goed gaat plannen we een skype verbinding
met België op een groot scherm.
We hebben even een nieuwe bewoner gehad, zij had echter een
speciale voorkeur van accommodatie ( met de weinige middelen die we hier
voorhanden hebben is ons dat ook gelukt) maar na een week proberen hebben we
met wederzijdse toestemming besloten om de overeenkomst op te zeggen.
 |
| waterschildpad Bloemetje |
Haar naam ( natuurlijk door Fie gegeven) was Bloemetje en Jo
had haar van een jongen op school gekregen. Ze was echter niet gelukkig dus
hebben we haar vandaag in het riviertje achter het huis vrijgelaten.
Miquel is voor 3 dagen geweest. Hij had lekkere kaas en
natuurlijk Duvel bij. Wij gaan de vrienden hier heel blij maken met een kaas, wijn
en duvelavond op zaterdag. De Jokke zal
af zien. Na een maand zonder alcohol zal’t een serieus katerke worden.
Miquel had mij uitgenodigd om een toertje te gaan doen met
zijn vliegtuigje . Wauw….over de Ngorongoro, lake Manyara, lake Natron, zig zag door de vallei, ……de giraffen vanuit de lucht gezien,
wat een fantastische kleuren. Het was een super ervaring!
Onze askari ‘Den John’ heeft zijn laatste waarschuwing gekregen.
Hij was kei dikwijls zat als hij de nacht kwam doen en we hebben meerdere keren
voor een gesloten poort gestaan omdat mijnheer in een diepe ’roesslaap’ zat.
Wordt vervolgd….
Vorig weekend zijn we naar Moshi geweest want onze Jokky had zich
ingeschreven voor de halve marathon. We hebben in een heel leuke B&B gelogeerd
’the blue acacia’, een echt koloniaal huis, heel goed verzorgd en helemaal niet
duur. Moshi is echt een mooie stad, je
hebt daar direct een vakantiegevoel.
De halve marathon ……..dat was weer typisch op z’n Afrikaans (nochtans
erkende internationale wedstrijd) Geen startlijn.
Ik stond ongeveer op de 10de rij dat wil zeggen zo’n 50-tal
lopers voor mij. Ineens beginnen ze te lopen zonder startschot. Het Eerste deel
was bergop en ik zag zeker 300 lopers
voor mij. Die Afrikanen staan gewoon naast de weg (met racenummer op de buik)
en wachten tot de horde er aan komt en dan springen ze mee in ‘den hoop’ en
lopen maar.
 |
| toch blij met de racetijd 1.37 u. |
Het parcours was kei mooi, de ochtendzon stond op de besneeuwde top van de Kilimanjaro en de sneeuw was oranje gekleurd. Waauw!
Nadien moe maar voldaan. Onderweg naar huis zaten we toevallig
naast het nationaal Keniaans marathon team, die mannen waren heel de tijd over
seconden en trainingen bezig. Ik vroeg geïnteresseerd wat hun tijd is op de
marathon en hij zei, Mja vandaag ging het ni zo goed want Moshi is nogal een
lastig parcours omwille van de heuvels en hij zei simpelweg 2 uur 16 minuten.
Dan wordt je even stil……
De tuin begint mooi vorm te krijgen en volgende week kunnen de
eerste groenten geoogst worden. ’t Zal wel ne mooie moment worden denk ik.
