Een zwoele kerst.

Einde schooljaar in Baraa, samen met de collega’s iets gaan eten en drinken aan Lake Duluti. Een mooi meer en de sfeer zat er goed in. Het is de gewoonte dat de collega’s een naam trekken en dan een cadeautje voor die persoon kopen. Het moest meer dan 5000 TZS ( 2,5 Euro) kosten en het mocht geen ondergoed zijn.

Jo heeft een thermoskan gekregen, de Afrikanen gebruiken dat veel voor hun chai (thee) of warm water in te serveren. Ze is echt heel mooi wit met bloemen op (ahum). Ik zelf heb een echt Afrikaans gezelschapsspel gekregen, “mankala”. Nu nog iemand vinden die ons kan uitleggen hoe het werkt of die de uitleg van het internet begrijpt.

 

 

 Bij ons Fieke werd de inzet van de vakantie ook gevierd met een heuse ‘Kerstsafarishow’. Alle lagere klassen werkten samen in een musical rond kerst in het Afrikaans dierenrijk. Ons Fie zat bij de zebra’s. Leuke show en een dikke pluim voor het zeer jonge team leerkrachten die het in elkaar hadden gestoken. Achteraf kwam de Kerstman (nog eens) om pakjes uit te delen.

 

 

Voor de vakantie zijn we nog enkele scholen uit de buurt gaan bezoeken. Het contrast was enorm,  9O kinderen in 1 klaslokaal, lekkende  daken, met 5 leerlingen aan 1 bank, geen schoolgerief etc…

 



 

Onze Baraa school is een echte luxe school in vergelijking met de andere scholen. Ze mogen  van geluk spreken in Baraa, dankzij Ithemba, maar er zijn nog te weinig leerkrachten die dat beseffen.

In Baraa gaan we vanaf Januari ook een ‘special unit’ opstarten. Een bijzondere klas voor bijzondere leerlingen als je me begrijpt. Er zijn een 80-tal bijzondere leerlingen maar we gaan beginnen met de 20 bijzonderste omdat het om een pilootproject gaat en we moeten afwachten hoe het verloopt.

Een collega (vriendin) Mwajabu had ons uitgenodigd om haar ouders te gaan bezoeken in Usangi een bergdorp op 4 uur rijden van Arusha. Het was nog eens een verademing om uit het drukke Arusha tot rust te komen. Ongelooflijk mooi en rustig daar. De tijd is er blijven stil staan, buiten een paar ‘Johny’ Pikkypikky drivers die met hun pimped up-out of control brommerkes wat show liggen te verkopen. En hun vrienden die onder een boom het leven zien passeren met sigaretten en soda  in hun hand. Mwajabu heeft ons plaatselijke gerechten leren bereiden en haar geboortestreek laten zien. De moeite.

 

            

 

 

   

 

 

 

 

En zo gaan we naadloos over naar onze volgende bestemming die ook de moeite was: Zanzibar, een laid-back eilandje met paradijs allures. Meer moet dat niet zijn! Al was het maar om onze tegenslag te verwerken.  Vlak voor ons vertrek werd er in het vrijwilligershuis ingebroken, traliewerk voor de ramen verwrongen en langs het keukenraam zijn ze binnen gekropen. Gevolg:  2 laptoppen en een fototoestel gestolen van de volunteers. Van ons werd er niets gestolen. Waarschijnlijk omdat Anne en Fie tijdens hun thuiskomst de dieven hadden gestoord en op de vlucht zijn geslagen. Voor ons Fie was dit voorval nogal indrukwekkend dus  was  Zanzibar ideaal om dit alles snel te vergeten.

We zijn met dolfijnen gaan zwemmen, (snorkelen met links, rechts en onder u dolfijnen, schitterend!) schilpadden gaan bezoeken, vlindertuin bezocht,  een kruidentoer gaan doen  en  kei lekker gaan eten in een klein gezellig restaurantje op een rots in de zee.

 

 

 

 

 

 

   

  

 

 

 

 

 

 

Het was een zeer rustige, leuke, warme vakantie. Waar het kerstgevoel héééééél ver te zoeken is en dat vonden we ook  niet nodig, want dat gaat niet echt samen in die tropische setting.

Voor onze familie en vrienden die we wel missen wensen we de allerbeste gezondheid toe, een zalige kerst en veel liefde. Kortom: ‘Een schitterend 2014’

Hakuna Matata

 Anne, Jo en Fieke