donderdag 17 oktober 2013

Meten en wegen en de Indische oceaan


Het was een drukke week op’t school.
Elk jaar worden de kinderen van Baraa onderzocht door een medisch team om hun gezondheidstoestand na te kijken.


Het team deed volgende dingen: oogtest, huidtest, tandcontrole, oor controle, hemoglobine test, meten en wegen.



Er zijn dit jaar ook weer een aantal dingen ontdekt: Leerlingen met slechte ogen, ondervoedingsverschijnselen door eenzijdige voeding, huideczema ’s,  slechte tanden,…. (de tandarts heeft op de school zelfs een tand moeten verwijderen) Directeur is ouders gaan moeten bijscholen op gebied van hygiëne etc…  Vrijdag krijgen de leerkrachten hun medische controle



Het gebeurde natuurlijk allemaal op z’n Afrikaans he. Die onderzoekers kwamen natuurlijk elke dag 3 uur te laat waardoor de planning in’t honderd liep, stopten veel te vroeg etc…. Organisatorisch een ramp maar na een tijdje hadden we toch een juist tempo en structuur gevonden.

Na deze drukke week hadden we na het weekend nog 2dagen verlof (ma, di). Dus ideaal om er nog eens uit te trekken. Een lange busrit (9 uur) naar de eindbestemming Pangani. Eenmaal daar aangekomen vertelde ze dat we nog een extra verlof hadden gekregen van de overheid (het had iets te maken met de stand van de maan) Dus wij een bericht sturen naar de directeur, die wist van niets maar ging het ‘onderzoeken’, natuurlijk horen we niets van hem terug die dag. We besloten dan maar om de buurt te verkennen.






Mooi, we hebben dan maar drie nachtjes gereserveerd in ‘Ngalawa retreat centre’ gerund door ne Waal die daar al 3 jaar woonde. 


 
Pangani zelf is een klein stadje aan de Indische oceaan. Waauuw prachtig! Verlaten stranden, palmbomen, warm zeewater…het complete tropische plaatje.













De dag nadien was de extra verlofdag inderdaad toegekend maar dat betekende dat we dinsdag wel zouden moeten werken en woensdag vrijaf hadden. Gebeld naar de coördinator, die melde ons dat niemand eigenlijk weet hoe het zat, de school was dinsdag open maar er waren weinig leerkrachten. Ze zei ‘het is hier totale chaos dus trek het u niet aan en blijf maar op congé tot woensdag’. ( Dat kwam goed uit want ons Fieke is deze week een hele week thuis.) We konden dus gerust op onze 2 oren slapen in de banda (rieten hut).

 

 


De dag nadien gezwommen, schelpen verzameld voor tante Leen en Oma, lekkere verse vis gegeten, garnalen, octopus……….mmm genieten. Gaan slapen met het geluid van de oceaan op de achtergrond, spinnen zeker 15 cm groot in het badkamertje maar die was snel weg…


’s Morgens wakker worden met in de tuin miljoenpoten zeker 20 cm groot en zo dik als mijn duim (diertjes doen niks wandelen daar gewoon wat rond), lekkere omeletjes eten, koffietjes drinken, zwemmen….., genieten van het gezin, het zicht. Het was echt een leuk en mooi lang weekend.
  
 

Op de terugweg hebben we de Kilimajaro gezien. (De foto is niet zo goed, foto's nemen uit een rijdende bus is niet zo gemakkelijk.)

 

 
Ons Fieke is 2 dagen mee naar Baraa en is een hele hulp tijdens de knutsel lessen. De leerkrachten waren onder de indruk van haar Engels en Swahili kennis.

 

3 opmerkingen:

Karen Haeldermans zei

Hallo daar!
We hebben heel jullie blog bekeken, dat werd hoog tijd! Wat een ervaring zeg! Finn kent Fieke nog goed. Hij zit intussen bij juf Martine in de schildpadklas. Ons Hibbe zit bij juf Christel in de vissenklas. Alles gaat goed. Ons leventje gaat verder zoals altijd natuurlijk. Het is leuk te zien dat jullie even uit de 'gewone sleur' zijn. Heb je al een kapper gevonden, Anne? Ik moet elke keer aan je denken als ik bij Gianfranco passeer, en dat is vaak! :) Vele groetjes uit Herentals! Karen, Nick, Finn en Hibbe

anoniem zei

Dag Anne en Jo en Fie,

jullie weten waarschijnlijk niet wie ik ben. Ik zal me eventjes voorstellen : ik ben Maura Maes en ken Anne haar papa. Vorige zondag zijn Jos en tante Celine bij mij op bezoek geweest en zijn we samen iets gaan eten. Nadien hier thuis nog een lekker kopje koffie gedronken.
jullie kennen allicht tante Celine - de weduwe van nonkel Clement. Zij is de zus van mijn papa.
Ik had al ruime tijd aan tante gevraagd om eens langs te komen. Sinds ik een dikke 2 jaar alleen woon was ze nog niet bij mij langs geweest en was ze er wel een beetje benieuwd naar. Vermits je papa af en toe contact heeft met haar hebben we eens een afspraakje gemaakt.
Je papa heeft dan ook verteld over jullie project en ik vind het fantastisch. Een dikke proficiat hiervoor. Ik merk ook dat de kleine Fie zich buitengewoon aanpast. ik heb met veel interesse jullie blog gelezen.
'Doe verder' zou ik zeggen.
Lieve groetjes - Maura

Anoniem zei

Wat een prachtige foto's ! Het geluk straalt er van af ! Benthe en Seppe willen ook naar "het strand met de palmbomen " en zo'n mooie schelpen gaan rapen :-) Dikke kus van ons allemaal !