Wij willen winnen!

We zijn er klaar voor!! Onze spandoek is af en al zeggen we het zelf, hij is schitterend! Vrijdag is de optocht en hopelijk zijn we creatief genoeg geweest om een prijs te winnen. Een safari naar een nationaal park, ja dat zien we wel zitten en vooral voor onze kinderen.

 

Ons weekendje in Ol-Mesera was fantastisch, het was een klein Afrikaans paradijs voor ons. We zijn er met een daladala naartoe gereden, 3 personen, 2 uur, 9 euro. Het was natuurlijk weer spanning en avontuur, voorzichtige chauffeurs zijn het niet en we hadden heel de rit een ziek jongetje in de bus. Ocharme, hij zat daar ( op de schoot van een wildvreemd meisje), met zijn plastiek zakje rond zijn oren, voor 2 uur ziek te wezen. En dan wil ik het nog niet hebben over de geur.

Barbara (eigenares) heeft ons opgepikt in Mto wa Mbu en nog een 12 km verder zaten we midden in de natuur. ( ’s Nachts hoorden we de hyena’s huilen). We sliepen in een grote ingerichte tent met eigen badkamer en jawel elektriciteit en warm water. Het was vol pension en we hebben onze buiken daar goed vol gegeten, het was veel en lekker.  Het restaurant stond tussen 2 baobab bomen van 1000 jaar oud, die waren héél groot.  We hebben daar vooral geluierd, spelletjes gespeeld en genoten van de rust en van elkaar. We zijn gaan wandelen met een echte Masaai als gids, wauw wat een mooie kleuren en een echt vogelparadijs.

 

 Dat was onze tent





schoenen gemaakt van autobanden

Zondag zijn we vertrokken naar Ngorongoro maar met de belofte dat we ZEKER terugkomen. Wij een safari-jeep in en de eerste stop was een bezoek aan een Masaaidorp. Natuurlijk een toeristische attractie met dans, zang, springen, juwelenverkoop en dergelijke, alles om geld uit de toeristen hun zakken te halen.

 

 

 





 

 

 

Snel daar weg en dieren spotten. Wat hebben we gezien: hyena, neushoorns in de verte, nijlpaarden, jakhals en leeuwen en natuurlijk zebra’s, wildebeest, antilopen, flamingo’s,…

 

 

 

 

 

Het was een lange en vermoeiende dag en toen we thuiskwamen lag er een groene slang aan de poort op ons te wachten. Onze askari (nachtwaker) Erik heeft deze met zijn manchet letterlijk een kopje kleiner gemaakt. Wat een held!

Je merkt dat het regenseizoen op komst is, we hebben ’s nachts al veel regen, maar overdag als de zon er doorkomt is het al heel warm. We gaan ons binnenkort rubberlaarzen moeten aanschaffen want onze weg naar school bestaat grotendeels uit zandweg.

Ons Fieke haar eerste maand school zit er op en ze doet het goed. Geen tranen meer ’s morgens, vriendinnetjes op school, Engels spreken en verstaan gaat beter en beter, een echte flinke meid, we zijn er heel fier op!