Viva Afrika

Jaja, raar mannen…..

Op een zekere nacht werden we wakker rond 3 uur. Heel veel honden in de buurt waren aan’t  blaffen, de boeren waren aan’t roepen en we hoorden veel stemmen in onze tuin. Ik keek door het raam en zag 8 mannen in onze tuin. Een paar zelfs met helmen op en stokken in hun handen. Wat was er nu gebeurt? Een of ander beest*  had een kieke doodgebeten van onze onderbuur. Die sloeg groot alarm en alle nachtbewakers van de omliggende huizen gingen op klopjacht achter dit dier. Wij zijn de enige tuin zonder hond dus ge moogt één keer raden waar da beest zich ging verstoppen. Allé al die bewakers en hun honden liepen dus rond in onzen hof en ze hadden het gevonden, ergens naast ons slaapkamer. Natuurlijk al die gasten roepen en tieren (want ze doen graag druk). We hoorden wat kreetjes en dan nen doffe boenk en’t beest was dood. Al de gasten weg, dus terug rust….dachten we. Een half uur later gingen ze da dier begraven terug naast ons raam maar nu wat verder. Uiteindelijk werd het toch terug stil.

* Afrikaanse veelvraat

Het is het einde van de maand en hier is het de gewoonte dat er dan grote ‘toetsdagen’ zijn waardoor onze bliolessen weg vallen en we andere taakjes moeten  doen zoals mee toetsen afnemen en anti-afkijkbrigade spelen. Het eten mee uitdelen....

 

 

 

 

 

 

 

 

 Dinsdag waren we wat vroeger vertrokken om kennis te maken met ons Fieke haar nieuwe Juf (Juf Sarah uit Nieuw -Zeeland), het lijkt ons wel een tof jong madammeke. We hebben samen ook de school verkend en Fie vond het dik in orde zeker omdat er groot speeltuig op de speelweide staat. We moeten zeggen het is echt kei mooi en rustig  gelegen, kleine klasjes (12 kindjes) in haar klas zit nog een Vlaams jongetje (dat hier al 2 jaar woont) waarmee ze Vlaams kan praten en die haar wat wegwijs maakt op de school. In heel de school zitten 7 Vlaamse kindjes dus ze heeft we wat aansluiting.

  

 

 

 

 

We moesten die dag ook haar ‘schooluniform’ kopen waarvan we dachten dat ze dat echt niet leuk ging vinden maar ja, zie maar ze vindt het nog tof ook.

 

er is nog wel wat retouche werk aan.

ze is vooral blij met haar "Hello Kitty "rugzak

 

 

 

Ze moeten allemaal zwarte schoenen dragen en dat hadden we niet dus moesten we met de ‘dalladalla’ (kleine minibusjes) naar Arusha om die schoenen te gaan kopen. Op zich is dat al een avontuur want die heel jonge opgefokte chauffeurkes rijden gelijk zotten, ni te doen. Dan zit er vanachter ne maat in die het geld komt innen. Die rit kost 500 Shilling (25 cent) maar die gastjes proberen geregeld de Mzungu’s (white man) op te lichten. En den deze probeerde dat dus ook. Maar dan kennen ze de Goossens nog niet. Toen we aan onze halte waren had die gast ons wisselgeld (1000 shilling) niet terug gegeven en die wou het daar ook bij laten. Anneke trekt aan zijn mouw om da te vragen en meneerke weet natuurlijk van niks. Na veel vijven en zessen hebben we toch wat terug gekregen.

Allé mottige zwarte schoenen gaan kopen, lekker wat gegeten van straatventers en terug naar huis. We komen aan en onze nachtbewaker die geen dienst had kwam af en stak een brief in mijn handen…..’Mister Joe you are my best friend…blablabla… do you want to buy a bycicle for me?’ Ik dacht die is ni goe wijs zeker, die denkt da welle kei rijk zijn. Soit allemaal ni zo erg, we dachten we zullen daar morgen wel een rustig klapke mee doen eerst tijd voor een doucheke. Geen ellentrik  dus geen warm water………………

Dat is Afrika, maar wassen doen we ons morgen wel. Onze zwarte voeten vallen hier toch ni op.

we knutselen veel met de foam klei

papa heeft een poppenhuis gemaakt